» Vuile handen?! Politiek en compromis

MIDDELHARNIS – Vrijdag 7 maart was er weer een bijeenkomst van de SGP-jongeren Flakkee. De avond stond in het teken van ‘vuile handen’, politiek bedrijven als christen.

Voorzitter Marco van der Bok opende de avond met gebed en het laten zingen van psalm 2 de verzen 1 en 6. Hierna las hij Daniel 6. Een hoofdstuk waarin de spanning van principe en praktijk gelijk al centraal stond. Om het geheel nog duidelijker af te tekenen las hij aansluitend artikel 36 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis met daarin de beruchte ’21 woorden’. Hierna kregen beide sprekers een klein kwartier om zich te profileren en standpunten duidelijk te maken.

Één profeet in de kamer, broodnodig!
Allereerst Mr. C. Verkade (CDA); Hij gaf een korte uitleg wie hij was en waar we hem moesten plaatsen. Hij is CDA maar met SGP trekjes. Raadt dan ook ieder in de zaal aan geen CDA te stemmen maar SGP. De SGP is broodnodig, maar 1 zetel is voldoende. Wel liefst (ondanks alle respect en waardering voor dhr. van der Vlies) een dominee. De SGP is een getuigenis partij, dus één profeet in de Tweede Kamer.

Daniel regeerde in een heidens land. Hij draaide volledig mee in het leven daar. Heeft met het bestaand publieke bestel mee gehuppeld. Hij legde geen Jehu’s ijver aan de dag. Dat had hij wel kunnen doen als hij in Jeruzalem regeerde. Maar in dit heidense land heeft Daniel niet een afgodsbeeld omver getrokken. Ps. 99 getuigd van theocratie! God regeert…. De SGP pakt echter artikel 36. Daar moet de overheid ineens heel veel. De SGP overvraagt dan de overheid. Dan wordt het neurotisch theocratische politiek, aldus Verkade. De overheid moet eenvoudig besturen. Dat is haar taak. Dat moet zo goed als mogelijk is. Het kwade zover mogelijk indammen. Norm is daarbij de draagkracht van het volk. Dit illustreerde hij met verschillende voorbeelden; Abortus, een debiele wil van het volk. Ernstig fout! Maar durf ook dan je verantwoordelijkheid te nemen! Dus een wet maken die abortus zo minimaal toestaat, leg het aan zoveel mogelijk banden. Dam het kwaad, zoveel als mogelijk is, in.

Zo ook met de koopzondagen, de SGP steunde een tussenvoorstel van de Christen Unie niet! Al is de Christen Unie dan een partij van niets, waarom ontbrak hier de steun? Verkade ziet dat als ‘kop in het zand steek’ politiek. De wereld verandert toch? We moeten keuzes blijven maken. Vuile handen zijn daarbij niet te schuwen. Dit illustreert hij; stel ik krijg straks autopech. Ik kan twee dingen doen, 1) mijn vrouw bellen en zeggen dat de auto kapot is en ik dus niet thuis kan komen. 2) Mijn colbert uitdoen en de mouwen opstropen en proberen de auto te maken, en straks samen met mijn lieve vrouw mijn handen schoonmaken. Zo ook in de politiek, vuile handen daar ontkom je niet aan. Politiek moet je bedrijven volgens de vier v’s van Verkade: Visie, Vaart, Vuur en Vlam.

Denk hierbij ook aan de geschiedenis van Naäman de Syriër. Hij was genezen door onderdompeling in die vieze rivier de Jordaan. Een ieder is bekend met deze geschiedenis. Hij had echter nog een vraag aan de profeet: als ik straks terugga naar mijn koning, dan moet ik hem dienen maar kan dat? Ook in verband met de afgodendienst. Elisa zegt dan: ga tot uw heer, zelfs tot aan het altaar.

Nogmaals het voorbeeld van de abortuswet; Het volk wil iets heel ergs, hoe kun je die volkswil matchen met de wil en de eis van God? Maak dan een wet die zo onslecht mogelijk is. Het CDA gaat dan voor indammen van het kwaad, nemen van (regerings-)verantwoordelijkheid. SGP gaat voor principiële politiek, schone handen. Maar ze bereiken weinig tot niets… Alstublieft! Steek niet de kop in het zand.

CDA: Het compromis voorbij..
Dhr. Van Dijk mocht kreeg ook 15 minuten het woord. Hij begon met CDA te typeren ‘als het compromis voorbij’, dit als eerste reactie op het referaat van dhr. Verkade. Vervolgens begon hij zijn verhaal met een tweetal citaten: Het eerste van dr. Hoedemaker: ‘Het is dwaas het onmogelijke te zoeken, maar het is even dwaas, ja het is goddeloos, zich bij het verkeerde neer te leggen’. Hierna volgde nog een citaat van ds. Sikkel over de knappe zonen die de plaats van de vaderen innemen. Die knappe zonen, gereformeerd gebleven maar principieel verloren…. Als het stortregent bij het CDA en de CU dan drupt het bij de SGP. Pragmatisme steekt de kop op, het word een ‘way of life’. Het compromis moet een onmogelijke mogelijkheid blijven. Als de pijn ervan verdwijnt, is het geen compromis meer.

We moeten daarom ook niet alleen kijken naar wat is binnengehaald maar ook naar de kosten. Lijden en belijden gaan altijd hand in hand. Voor een christen is het compromis; De noodzakelijke aanvaarding van minder dan iemand op grond van Gods geboden moet nastreven. Het compromis is lijden, nood. Het absolute van Gods wet stuit af op de weerbarstige werkelijkheid. Is het lijden weg, wordt het niet meer gevoeld? Dan is het geen compromis meer, en geen belijden. Wanneer is een compromis aanvaardbaar? Als het een verbetering is. De SGP heeft als enige norm Gods Woord. Dat is kort en krachtig gezegd waar men voor staat.

Van Dijk stelt een vraag; Waar blijft de ‘C’ van het CDA? De ‘c’ van CU en CDA hebben meer de invulling van het COC dan de invulling van het Christelijk. Letterlijk is gezegd door het CDA in de tweede kamer dat opvoeding door vader en moeder, of door 2 mensen van hetzelfde geslacht niets uitmaakt! Nogmaals het CDA sluit geen compromissen maar is een middenpartij met hier en daar kleine conservatieve trekjes.

Overeenkomsten en verschillen
Na deze korte uiteenzettingen volgde een pauze. Na de pauze brandde de discussie los. Dhr. Verkade schoot zijn vragen af. Hij had spraakwater te over. Hij bejammerde het dat de SGP niet meestemde met het tussenvoorstel van de CU over de koopzondagen. Van Dijk: Dat was ook een kleine stap in de verkeerde richting. Wellicht om erger te voorkomen maar toch een stap in de verkeerde richting! Daar stemt de SGP nooit mee in. Dat is de algemene lijn. Vervolgens een link naar de actualiteit, de film van Wilders. Van Dijk: nu niet zwichten voor de druk van de Islam. We weten nog niet wat er in de film voorkomt! Verkade: Helemaal mee eens, ik wil nog verder gaan. De film moet gefinancierd worden door de regering. Zend hem naar andere landen en alle bevolkingsgroepen.

Vervolgens kwam de theocratie (van artikel 36) ter sprake. Van Dijk: Theocratie is meer dan ooit actueel. De overheid moet kleur bekennen ten op zichtte van de Islam. Er blijkt maar steeds meer dan een neutrale overheid een sprookje is. De Islamisering moet worden tegengegaan. Theocratie bewijst ons ook in dit opzicht goede diensten. Het wortelt in het Christelijk geloof. Theocratie richt zich niet tegen personen maar tegen zaken, het waarborgt de vrijheid van het geweten. Juist de wetenschap dat God alleen een mens kan bekeren geeft tolerantie. Wij kunnen het niet doen, een mens kan een mens niet bekeren. Maar we gaan niet voor concessie maar voor confessie! Theocratie is het enige alternatief voor een falende overheid. Neutraliteit is dodelijk.

Ook waren er vragen uit de zaal; Dhr. Verkade die aangaf van een bepaald ‘bloedgroep’ (voormalig CHU) binnen het CDA te zijn kreeg de vraag hoe hij gestalte gaf aan de ‘antipapistische’ houding die altijd sterk aanwezig was bij deze ‘bloedgroep’. Ook werd gevraagd dat als de draagkracht van het volk normatief is, waarom moest er dan moeite gedaan worden om bepaalde wetsvoorstellen er doorheen te drukken? Is de stem van het volk daar opeens niet normatief meer?

Op het scherp van de snede
De discussie was fel maar werd op een waardige en vriendschappelijke toon gevoerd. Scherpe opmerkingen waren niet van de lucht. Zo stelde van Dijk liever met de paus te praten dan met Bas Plaisier of ds. W. Visscher. Verkade citeerde op zijn beurt de bekende leus van Van Randwijk die in Amsterdam te lezen is; (en op het moment is aangepast aan de actualiteit) ‘Een land dat voor Korannen zwicht, dan dooft het licht’. De aanwezigen hebben genoten van het debat. Uiteindelijk gingen we in verbondenheid uit elkaar. De sprekers gaven aan om graag nog eens verder te praten over deze ingewikkelde materie. De avond werd besloten met het zingen van Psalm 85 die Verkade opgaf. Vervolgens eindigde Van Dijk de avond met dankgebed.